Hallo Vrienden en Vriendinnen van Verdandi,
Vandaag hebben onze wandelaars de 7-heuvelen dag mogen lopen in Nijmegen. Vandaag begonnen ze alle 3 een beetje stroef, omdat de hitte er toch wel ingehakt heeft op woensdag. Maar na een koude douche, een paar zalfjes en een beetje slaap moesten de wandelaars dan toch aan dag 3 beginnen.
Na een paar kilometers (ongeveer 1 uurtje lopen) was de spierpijn weer weg. En was en na 10 kilometer een kleine pauze met koffie en een broodje. Na even gezeten te hebben begon Floris toch weer met spierpijn, wat hij er daarna toch weer uitgelopen heeft. Ido en Annemieke leken toen nog minder last te hebben. Na ongeveer 15 kilometer, toen we op een dijk liepen, had Floris toch weer de vaart te pakken en heeft een groot deel daarna alleen gelopen achter een militair aan. Hij liep iets voor Ido en Annemieke uit en keek later achterom en zag ze niet meer lopen, dus dan maar doorlopen tot de volgende stop. Na ongeveer een uur achter diezelfde militair (in zijn pas) te hebben gelopen toch nog even een sprintje getrokken en op ongeveer 25 kilometer de 2e stop. Ido en Annemieke zijn ook stug doorgelopen en zijn tussendoor nog even gaan zitten voor een kleine pauze. Toen Floris zijn pauze aan het houden was, heeft hij toch maar eens even contact opgenomen met de andere 2 en ze stonden ongeveer 20 minuten later op de plaats waar Floris zat en toen zijn ze met zijn allen naar Gennep gelopen om pauze te houden bij een broer van Ans. Daar hebben de wandelaars ongeveer 10 minuten gezeten en doorgelopen naar Groesbeek waar de man van Annemieke de 3 musketiers op stond te wachten met een gevulde koelbox (genoeg eten en drinken dus).
Ongeveer een half uurtje gezeten en weer aangesterkt op weg naar de 1ste heuvel. De wandelaars hebben nog nooit 7 heuvels geteld, maar dat moet u zelf maar een keer uit gaan zoeken. Op die eerste heuvel kwam Floris nog een bekende van zijn vorige school tegen, waarmee hij nog een stukje gelopen heeft. Onderweg staan er veel jongeren die dan van die goed foute Nederlandstalige muziek draaien en natuurlijk altijd met een pilsje in de hand. Ido en Floris kunnen het dan niet laten om ‘PROOST’ te roepen. Dan krijgen ze ook wel eens een biertje aangeboden, maar verstandig dat de 2 zijn… Moeten ze helaas het biertje afslaan, anders gaat de alcohol naar de benen en worden de benen zo zwaar dat je niet goed meer kan lopen. Onderweg nog hevig feest gebouwd, de mensen laten klappen (ja onze wandelaars doen het wel even voor) en natuurlijk de finish bereikt, nadat we nog even bij de dochter van Annemieke gestopt zijn in het centrum van Nijmegen.
Het was wel een warme dag, maar we hebben het allemaal uitgelopen en de startkaart voor morgen opgehaald. Toch hebben ze nog wat problemen met de voeten. Ido heeft 1 grote blaar op de onderkant van de voet, waarmee hij op dit moment bij de blarenpoli zit. Floris heeft last van warmte uitslag en dat brandt een beetje en zit op dit moment met zijn voeten in een teiltje met koud water. Daarnaast is ook zijn fiets gestolen, maar dat kan het gestolen worden (woordgrap met dank aan vriend van dochter van Annemieke). Nu de spellingscontrole is gedaan en het eten bijna klaar is (gemaakt door de dochter van Annemieke en haar vriend) zullen wij lekker pasta gaan eten. Stiekem hopen de wandelaars dat ze onze koning morgen nog kunnen treffen, aangezien er geruchten de ronde doen dat hij komt. Ook hopen Ido, Annemieke en Floris dat Ans morgen na 2 dagen rust voor de 50 kilometer gaat, maar dat denken ze niet.
Alvast welterusten en een fijne dag morgen, misschien zien we jullie morgen in Nijmegen. Doe dan even een belletje en dan lopen we langs.
