Hallo vrienden en vriendinnen van Verdandi,
Vandaag is de 4-daagse dan echt begonnen. Ans zou vandaag 1 uurtje langer kunnen slapen, maar door het kabaal en de 3 wekkers van de rest, was Ans vanmorgen net als de rest om 3 uur vannacht wakker geworden. Het was een onrustige nacht. Het was warm boven op de slaapkamer en daardoor konden de wandelaars niet heel goed in slaap komen. Alleen Floris had de slaap snel te pakken. Maar de wekker was vroeg, nee te vroeg, neeeee VEELstevroeg. Om 3 uur waren ze dus uit bed om brood te smeren, de laatste tape en pleisters te plakken en zich klaar te maken voor het wandelen. Om 3.30 zijn ze per fiets naar de wedren te gegaan met zijn 4en. Waar ze snel een plaats (achterop het parkeerterrein) gevonden hadden. Nog steeds met zijn 4en gingen Ido, Ans, Annemieke en Floris de start tegemoet. Ido, Annemieke en Floris zijn gelijk achteraan in de rij gaan staan, terwijl Ans om de bocht wachtte tot de drie 50 kilometer lopers succes te wensen. Voordat Ans dit heeft kunnen doen, werd eerst het startschot nog gegeven. Met veel confetti en een harde knal was de 4-daagse dan echt begonnen. Daar begon de tocht in het vroege ochtendgloren. Ans kon zelf om 5uur beginnen.
Ido, Annemieke en Floris zijn goed van start gegaan. Het begin is altijd druk en moet je dus achteraan de meute aansluiten. Je verspilt dus eigenlijk al veel tijd bij de start doordat je in zo’n grote groep begint. Toch hebben de 3 musketiers het gered om na 20 kilometer pas de eerste pauze te houden, terwijl ze voorgaande jaren om de 10 kilometer pauze hadden (dit zou dan wel door Ans komen, dachten de 3). Toen ze in die eerste pauze naar Ans belden bleek dit echter niet zo te zijn, want het was Ans ook gelukt om na 20 kilometer haar eerste pauze te houden. Iedereen hield dus in het achterhoofd dat het ’s middags nog wel een heel warm kon worden. En dit was ook zo. Floris vond het ook nog nodig om met een zeer charmante, in badkleding gehulde jongedame op de foto te gaan.
Na de eerste pauze konden de wandelaars toch wel voelen dat het heel warm was. Verscheidende ambulances kwamen langs gescheurd om de flauwgevallen wandelaars te helpen. Ook waren er door de organisatie elektronische borden neergezet met de temperatuur en een waarschuwing dat de wandelaars genoeg moesten blijven drinken. Toch bleven veel wandelaars plezier houden in het wandelen, zo zag je een paar oudere vrouwen dansen op de muziek van hun tijd… Voelen ze zich toch nog een beetje jong. Ook Floris had er ineens weer zin in, want hij liep nog voordat Ido, Annemieke en Floris bij de niet beschutte dijk kwamen ineens heel hard weg. Hij keek nog eens achterom en dacht “die zie ik bij de finish wel weer. Hij dacht dat het hem allemaal iets te langzaam ging. Zo gingen Ido en Annemieke met zijn tweeën verder en Floris raasde maar door. Hiervoor had iedereen van de groep al wel de 2e pauze gehad. Ido en Annemieke hebben onder de brug nog even pauze gehad (Floris natuurlijk niet). De dijk was wel lang en warm, maar toch is niemand van hen flauwgevallen. Nu hoor ik u dus denken dat iedereen morgen wel weer gaat starten, maar dit mocht helaas niet zo zijn. Ans heeft toch besloten (ook al was ze als eerste binnen) door het warme weer te stoppen en langs de kant te gaan zitten.
Morgen gaat de wekker weer om 2.45 uur! Wish us luck! Goodnight
